Kent u haar? Dirkje van de Dijk? Al jarenlang schrijft Jacqueline Donkers onder dat pseudoniem haar column Maas en Waalse Mix in huis-aan-huiskrant De Waalkanter. “Met het hart op de tong en in de pen, spontaan en oprecht”, zo zei haar zus Joke tijdens de presentatie van een bundeling van Dirkjes pennenvruchten in boekvorm, op die mooie zomerdag in 2005.

Die boekpresentatie draaide uit op een heus dorpsfeestje aan de oevers van de Wiel in haar woonplaats Wamel. Wie er ook was? Schrijfster Mayke Wárlám. Voor de camera van Jos Kruisbergen was zij vol lof over Dirkjes columns. “Altijd het eerste wat ik lees”, bekende Mayke. “Ze schrijft over wat er in huis en tuin gebeurt. Op die manier laat ze een gordijntje open staan zodat iedereen naar binnen kan kijken”, aldus de schrijfster. “En dat vind ik heel dapper”.

Voordat ze voor De Waalkanter begon, schreef Jacqueline al jaren ‘stukjes voor mezelf’: “Om dingen vast te leggen voor later, of om m’n hoofd op te ruimen. ” Toen hoorde ze dat columnist Anton Hol ermee ophield. “Dat vond ik zó jammer; ik besloot om m’n kans te grijpen en kreeg het aanbod om hem op te volgen.”

Eindredacteur Jan Hermens van De Waalkanter was blij met ‘Dirkje’: “Zo’n rubriek is zeer belangrijk, zorgt voor een stukje herkenbaarheid en geeft de krant een gezicht.”

Dirkje voelt zich helemaal één met Maas en Waal: “Het mooiste plekje van Nederland. De natuur, het water: het verandert elke dag…”

Haar mooiste verhalen? Misschien die over overleden mensen, dacht ze. “En over het paard natuurlijk.” Rozemarijn Vervoorts paard Zweitje om precies te zijn. Rozemarijn en haar vierbenige kameraad waren toevallig vlak voor Zweitjes dood gefilmd door Jos Kruisbergen. De jonge amazone koestert die beelden, die in het filmportret van Dirkje nog even terugkomen. Rozemarijn: “Vlak na de opnamen ging hij dood. Zomaar ineens…