Film van Lou Kruisbergen de allerbeste (2017)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Door Ruud Stoeten

De beste amateurfilm van Nederland. En nog een extraatje ook: de Herman Ottinkprijs voor de beste filmbelichting. Regisseur Lou Kruisbergen heeft alle redenen om naast zijn schoenen te lopen. Dat geldt overigens ook voor kunstenaar Ed van Heck die een enorme inbreng in had in Het Magisch Boek der Kristallen.

De prijzenregen daalde op Kruisbergen en zijn crew neer tijdens het eind oktober 2017 gehouden Nova-Filmfestival in Goirle. De fantasy-kinderfilm Het Magisch Boek der Kristallen ging in het voorjaar van 2015 in première tijdens een feestelijke happening in en rond D’n Bogerd in Druten. Jos Kruisbergen, broer van de gelauwerde Lou, maakte daarvan een documentaire die elders op deze website www.2bg.nl kan worden bekeken.

Het is genieten, die film van Lou Kruisbergen. Broer dus van ‘onze’ Jos. Die twee zijn allebei op hún manier verslaafd aan filmen. Jos (uit Wamel) maakt mooie portretten, reportages en documentaires in het Rivierenland; Lou (uit Grave) is gespecialiseerd in speelfilms. Maar ze houden elkaar wèl altijd de hand boven het hoofd, Jos en Lou. En de broers matsen en helpen elkaar als dat nodig is.

Vandaar dat Jos uitgebreid filmde op die dag in mei 2015 toen Lou’s Magisch Boek der Kristallen in première ging. Maar ook de recente prijsuitreiking in Goirle werd vastgelegd.

Jos Kruisbergen voert in die documentaire een kort gesprek met zijn prijswinnende broer, neemt de kijker nog even mee naar de indrukwekkende premièrevoorstelling in 2015, laat uiteraard wat originele filmfragmenten zien en gaat met Lou nog even terug naar basisschool De Terebint, die vanaf de zijlijn een belangrijke rol heeft gespeeld bij de totstandkoming van Lou’s speelfilm.

De jury was diep onder de indruk van Het Magisch Boek der Kristallen. De lof werd overigens niet alleen uitgegoten over Lou Kruisbergen, maar ook over zijn manschappen. Over kunstenaar Ed van Heck bijvoorbeeld die zijn super-bijzondere en spannende boerderijtje De Ret in Beneden-Leeuwen beschikbaar stelde voor de opnamen en ook nog eens prachtige rekwisieten maakte. En dan was er Theo Kooijmans, die er met zijn special effects voor zorgde dat de filmkijkers van begin tot eind op het puntje van hun stoel blijven zitten. Ook de filmbelichting, verzorgd door Matthieu Willems, werd de hemel in geprezen met een extra loftuiting: de Herman Ottinkprijs.

Kortom: de jury van het Nova-filmfestival heeft genoten ‘van het geweldige spel van de drie jonge mensen’, zo meldt het eindrapport. ”Bewondering hebben wij voor de regisseur en de spelregisseur die gezorgd hebben voor een constante kwaliteit. Ieder shot is raak, er wordt met zorg gespeeld en gefilmd. “

En dan met betrekking tot het prachtige gebruik van licht in de film: “Niet alleen de kwaliteit van het licht is goed, maar als dat in een versie van vijf kwartier consequent wordt toegepast, geen foutje, geen mismaakje, dan verdient dat extra aandacht.”

Tja, en hoe is Jos Kruisbergen ooit aan het filmen verslingerd geraakt, dat moet volgens broer Jos nog wel even aan de openbaarheid worden prijsgegeven. Lou windt er geen doekjes om: het begon gewoon, met filmpjes over de kinderen. Die groeiden langzaam uit tot bescheiden documentaires. Zoals dat filmverhaal over de blokfluitlessen van Lou’s dochter. Hij stapte met het resultaat naar broer Jos, die destijds als cineast voor onder meer de Nederlandse televisie werkte. “Jos bekeek het, trok de band vervolgens uit de machine en gooide hem in de vuilnisbak. ‘Beeld en compositie zijn goed, maar de rest is rotzooi’, was zijn commentaar.”

Maar uiteindelijk is het dus wel degelijk goed gekomen met Lou…