Naam dorpsherder leeft voort in ‘eigen’ plein (2015)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Pierre Kurstjens is twintig jaar lang pastoor van Wamel geweest. En al die tijd heeft bijna niemand geweten wat zijn voornaam was. Precies een jaar na de dood van de vriendelijke zielenherder wordt die naam alsnog bekend, dankzij een vrolijk en toch ook ontroerend filmpje van onze documentairemaker Jos Kruisbergen.

Veel dorpelingen zullen zich hem nog goed herinneren, Pierre Kurstjens. Hem vergeten is sinds de afgelopen carnavalsdagen ook niet meer mogelijk: een van de belangrijkste plekjes in het dorp heeft zijn naam gekregen. Pastoor Kurstjensplein, zo heet sinds kort het modderige puinveldje tussen Vrijetijdscentrum en Nieuw Hollenhof. Met dank aan carnavalsvereniging De Oude Gierpont.

Die bestaat anno 2015 zestig jaar en besloot van haar traditionele jaarlijkse carnavalsstunt iets bijzonders te maken. Ingebed in vrolijk carnavalsgewoel onthulde de vereniging aan de rand van het plein het nieuwe straatnaambordje. Dat daar ook zeker zal blijven hangen, zo liet burgemeester Steenkamp doorschemeren. En ook het eveneens binnen de vereniging uitgebroede plan voor de herinrichting van het rommelige terreintje, zal door de gemeente nader worden bestudeerd. Want een fikse opknapbeurt is inderdaad nodig, aldus de burgemeester.

Kruisbergens documentaire krijgt extra diepte door een kort gesprek dat de filmer enige tijd voor zijn dood had met de geliefde oud-pastoor.

In die stap terug in de tijd, zie je hem uit zijn rode autootje stappen, zijn zware tas pakken en de pastorie binnenstappen. Intussen maakt hij grapjes. “Het is hier goeie grond”, zegt hij om aan te geven hoe gek hij is op Wamel. Pierre Kurstjens is Brabander van geboorte. “Ik ben blij dat ik hier ooit terecht ben gekomen en niet terug hoefde naar Brabant toen ik met emeritaat ging…”

Er komen nog tal van andere ‘Veergat’-inwoners aan het woord in Kruisbergens film: bobo’s van de carnavalsclub zoals de prins, de voorzitter en de jeugdprins, een oud-misdienaar, een oud-kerkbestuurder. Een koorzanger, een oud-onderwijzer. Ze zijn het allemaal over één ding eens: Pastoor Kurstjens was altijd vrolijk, goedlachs. “Een mooi mens, je kon er heel goed mee praten”, zegt de 84-jarige Piet Post voor de camera.

Ook deze oud-tuinder wordt kort door Jos Kruisbergen gevolgd om via hem even in de geschiedenis van De Oude Veerpont te duiken. Post vertelt over zijn jeugdjaren, toen je nog naar Tiel moest om op zondag uit te kunnen gaan. “In Wamel was toen helemaal niks te doen.”

Maar toen De Oude Gierpont in Wamel het carnaval op poten zette, heeft hij dat geen jaar meer overgeslagen. En dat blijft zo. Piet Post: “Dat moet je bijhouden. Als ik niet meer ga, dan ben ik dood!”

En even later jubelt hij in het VTC mee met de rest van het dorp. Tussen een stel leuke dames laat hij zich meedeinen op de muziek. Het gerstenat klotst ervan uit z’n glas. Maakt niks uit. Bier zat, daar in het dorpshuis…