Nog geen jaar oud en dan al verslaafd. Het is waarschijnlijk de schuld van moeder Yolanda Blijderveen. Dit jonge Betuwse kersenvrouwtje verdroeg tijdens de laatste maanden van haar zwangerschap bijna geen normaal voedsel. Fruit veroorzaakte echter geen problemen. En omdat ze in die tijd toch haar kersenstalletje in de bongerd bestierde, laafde ze zich voortdurend met die malse, zoete, dieprode vruchtjes.
Haar dochtertje is op dit in 2001 gemaakte filmpje van cineast Jos Kruisbergen tien maanden oud. Je hoeft haar maar onder een boom te zetten of ze grijpt naar al dat heerlijke verse fruit. Als je toekijkt hoe zij de ene kers na de andere wegmummelt, krijg je zin om zelf ook aan te vallen.
En dat gebeurt ruimschoots in de boomgaard van de Blijderveens. Zodra er ter plekke op een terrasstoel een zak vol is genuttigd, wordt er ook nog een partijtje meegenomen voor thuis.
Filmkunstenaar Jos Kruisbergen gunt de toeschouwer een leuk inkijkje in het familiebedrijfje. Met knallende gaskanons, blikken-rammelende kinderen en een wel heel bijzondere constructie waarmee, via het draaiende wiel van de tractor, het hele terrein van tijd tot tijd wordt overspoeld met een heidens kabaal. Allemaal om hongerende vogels uit de buurt te houden.
Yolanda vindt het heerlijk om met haar fruitkraampje en haar klandizie bezig te zijn. “Het is eigenlijk een soort vakantie”, zegt ze.
Of echtgenoot Ruth dat ook vindt, wordt niet helemaal duidelijk. Wel dat hij er allemachtig druk mee is, van de vroege ochtend tot vogel-bedtijd. Al achttien jaar beklimt hij de ladder om de vele hoogstammers in zijn bongerd van kersen te ontdoen.
“Nederlandse kersen zijn lekkerder dan die uit het buitenland”, zegt Yolanda: “Zacht en zoet. De buitenlandse hebben vaak een taaie schil en ze zijn lang niet altijd zo smakelijk.”