Kijk naar dit filmpje en je krijgt heimwee. Heimwee naar Maas en Waal, ook al ben je er nog nooit geweest. Zoals een schilderij je kan ontroeren, zo kunnen ook de natuurfilms van Jos Kruisbergen je even stil maken. Je gaat erin op, ook in die prachtige lentebeelden uit 2005.
Bloedrood ontwaakt de zon boven de rivier en onthult een voorbijvarend schip en een eenzame fietser op de dijk. In de wei staat het vee nog te dampen in de koude nevel.
Als de dag voluit is aangebroken maken glanzende paarden een draf-dans langs het water, schapen staren de voorbijganger na. Pony’s knuffelen de meizoentjes die hun veld als een tapijt bedekken. Verderop speelt een kind tussen de boterbloemen en het fluitenkruid. De ingetogen bloeiende boomgaard opent plots zijn bloesem om de zon zijn bloemenhart te laten warmen. Jos Kruisbergen ontdekt wat eendengrut dat zich zojuist aan zijn ei heeft ontworsteld. Een kasteel, een oude ruïne, een kerktoren, ze breken de soms eindeloze vergezichten. En dan gaat de zon al weer onder. Maas en Waal rust uit. Morgen is er weer een dag…