Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Iedereen verdient een centje bij aan de bonen van Piet Prei

“Bij Piet Prei is iedereen blij”, grapt Bjorn Elemans. De jonge bonenplukker vindt het maar wát leuk om vakantiewerk te doen op de akkers van tuinder Piet van Zwolgen. En hij is niet de enige werknemer die schik heeft in het werken voor Piet Prei, zoals de bijnaam luidt van de Wamelse akkerbouwer.

Het is vakantietijd en traditiegetrouw meldt jong-Wamel zich dan aan. “Ze vragen of de bonen al klaar zijn als ik ze nog moet zaaien”, lacht Van Zwolgen. Kortom: veel moeite hoeft hij niet te doen om aan voldoende vakantiewerkers te komen. En in principe krijgt iedereen de kans om een centje te komen bijverdienen. Toch doen ze het lang niet allemaal alleen voor het geld, die Wamelse jonkies en jongeren. Dat blijkt uit een recente filmreportage van Jos Kruisbergen. Die is te zien op de website van Tweestromenland in Beeld en Geluid: www.2bg.nl. Wout van de Bos bijvoorbeeld is zo trots als een pauw dat hij de vorige dag liefst elf kisten met tuinbonen bijeen heeft geplukt. “Je leert ervan, het is mooi om te doen en je krijgt er nog geld voor ook…” En Bjorn Elemans kijkt ook naar de praktische kant: “Misschien liggen ze vanavond wel op m’n bord!” Piets Prei’s dochter Wietske is wat minder enthousiast: “Best gezellig, maar je krijgt er van die zere duimen van…”

Het lijkt af en toe een beetje uitzichtloos, dat plukken. Steel voor steel valt aan de rand van het veld, om dan te woerden ontdaan van de peulen waarin de rijpe tuinbonen zijn uitgegroeid tot hapklare brokjes. Als er weer een kist vol naar de weegschaal gaat, zie je nauwelijks dat het restant van de oogst op het drie bunder grote bonenveld is verminderd. “Toch zeker nog drie en een halve week werk”, schat Piet van Zwolgen.

Als er een krat vol is, wordt de inhoud afgemeten op precies tien kilo. En die kisten gaan dan op transport naar de veiling in Zaltbommel, of rechtstreeks naar klanten in vooral Amsterdam.

Doorwerken, dat is het credo daar op die Wamelse akker. Ook bij regenweer. “Maakt me niet uit”, pocht Thijn van Gruijthuijsen. “Hoe slecht het weer ook is, ik blijf toch plukken.”

De warmte van de afgelopen week was minder. Vanwege de hitte werd de pluk enkele dagen stilgelegd. Met het risico dat de oogst door de zonnebrand naar de knoppen gaat. Water geven is geen optie: “dan veranderen de bonen in bananen”, zegt Piet van Zwolgen. Een onzekere tijd voor teler en plukkers dus.

Ook de wat oudere bonenverzamelaars doen flink hun best om het beste te maken van hun vakantiebaantje. Uiteraard werken ze op tijd hun bak koffie met een boterham naar binnen; voor de jongsten zijn jerrycans gevuld met heel veel koele limonade. Jawel, “Piet Prei is een prima baas”, vindt Joris Hol. “Als je hele dag hebt gewerkt, staan er ook nog een pilsje en een frikadelletje klaar.” En Piet doet nog veel meer goede dingen; het is  niet voor niets dat Van Zwolgens onderneming is genomineerd als een van de drie beste tuinbedrijven van West Maas en Waal en Druten.

Zonder dat het werk eronder te lijden heeft, wordt er tussen de bedrijven door lekker gedold. Dat maakt het allemaal extra gezellig. Maar ook wordt er tijdens het werk nagedacht over van alles. Bijvoorbeeld: wat ga je straks met het verdiende geld doen? ‘Iets voor kopen” en “sparen” zijn de meest gegeven antwoorden. Jos Kruisbergen vraagt een handvol vakantiewerkers wat ze later willen worden. Sophie Wijn weet het nog niet: “Iets met mensen, iets met dieren, zóiets”, denkt ze. “Ik denk dat ik de economie in wil”, zegt Sander Post. Thijs van Kruijsbergen is er al wel helemaal zeker van: “Vrachtwagenchauffeur, net als mijn vader.”