Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Jeugd kokkerelt voor Wamelse senioren

Wat de pot schaft? Om van te watertanden. En veel ook. De leerlingen van de Wamelse basisschool De Laak hebben zich het vuur uit de sloffen gelopen om de senior-bewoners van zorgcentrum Huize Henricus eens een keertje culinair te verwennen.

En het sloeg aan. De hoogbejaarde Thé van den Hurk kreeg er zelfs een brok van in de keel. “Dit is geweldig”, zei hij met een ingehouden snik tegen Jos Kruisbergen. Die maakte een kort maar indrukwekkend filmpje over wat uiteindelijk ontaardde in een knotsgezellig maar ook emotioneel feestje.

Wout van den Bosch, één van de Laak-kinderen, had het van tevoren al laten weten: “Vroeger hebben ze voor ons gezorgd, nu zorgen wij voor de ouderen.”

“Da’s mooi gezegd”, reageerde Henricus-bewoonster Gerda de Haas voor de camera van onze filmmaker Jos Kruisbergen. Ze had nog nooit zoiets meegemaakt, knikte ze geroerd. En de kinderen vonden het allemaal prachtig. Want ze hebben op die mooie januaridag heel veel geleerd. En dat was allemaal nou net de bedoeling, vertelde Marianne Janssen van de Stichting Meerwaarde Maas en Waal. Die organisatie zet van alles op touw op het gebied van vrijwilligerswerk en had voor Wamel het feest ‘Koken voor ouderen’ bedacht. ‘Super’ vond ze het dat het dorp zo geweldig heeft meegewerkt; iets wat ook duidelijk wordt uit de filmbeelden van Jos Kruisbergen. Samengevat komt het erop neer dat de jeugd iets doet voor de maatschappij en bovendien steken ze flink wat op over de manier waarop je kunt samenwerken.

Al vroeg in die januari-ochtend trekken ze richting Henricus, de jonge vrouwen en mannen van De Laak, nadat hun juf Jessica Postma ze het verloop van de dag nog eens heeft uitgelegd. De ene groep gaat kokkerellen terwijl de rest van de jeugd de bediening en de indeling van de eetzaal op zich neemt.

Nadat jassen en tassen in een hoek zijn gesmeten neemt het jonge volkje de keuken in bezit. De koksmutsen worden opgezet, de handen schoongeboend. Terwijl gastvrouw Corrie Bilderbeek de boel in de gaten houdt, gaat een deel van de jeugd samen met vrijwillig meester-kok Alfred Folmer aan de slag met het draaien en bakken van gehaktballen, het doppen van de boontjes, het snijden van champignons, prei, broccoli en bloemkool, het bakken van piepkleine piepertjes. En de toetjes worden klaargemaakt: roze en gele vla in een schaaltje. Allemaal super belangrijk werk, vinden ze: San, Jip, Lotte, Wout, Orla, Siem, Faeira: ze werken zich allemaal uit de naad.

Bewoonster Coba den Biezen kijkt goedkeurend toe. “Geweldig hoe ze met de jeugd omgaan.” En: “Vroeger kreeg je een pot eten en dat was ’t dan…”

Andere kinderen sjouwen met tafels en stoelen, maken tafelversieringen en oefenen al vast voor de bediening, door met een blad vol glazen over een wiebelende plank te balanceren.

En dan wordt er opgediend: van soep via hoofdgerecht naar vla. De jeugd geniet met rode wangen van de reacties die ze krijgen van achter de restauranttafeltjes en op de kamers van de ‘thuis’eters. En de Wamelse senioren laten zich de maaltijd uitstekend smaken. Jos Kruisbergen laat het klip en klaar zien: ze rammelen van de honger…