NIEUWSBRIEF DONATEURSWEEKEND 2019

Tweestromenland in Beeld en Geluid

 

Beste donateurs en genodigden,

Dit jaar vieren we het 25-jarig bestaan van onze Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid.

Tweestromenland in Beeld en Geluid pakt op haar 25e verjaardag uit met Jos Kruisbergens première film Heerewaarden: beeld van een verdwenen wereld.

Het worden dus weer prachtige mooie momenten in het donateursweekeinde,  waarbij de voorstellingen dit jaar zullen plaatsvinden op vrijdag 8 maart om 20.00 uur, zaterdag 9 maart om 20.00 uur en zondag 10 maart om 14.00 uur in D’n Bogerd, Van Heemstraweg 53, 6651 KH in Druten.

 

  • Van de voorzitter

Dit jaar vieren we het 25-jarig bestaan van onze Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid. Dat doen we niet met een groot feest, ook niet met een receptie of wat dan ook. We pakken ook niet groots uit. Wij vinden dat we geen gemeenschapsgeld of bijdragen van donateurs mogen gebruiken voor het financieren van feestelijkheden.

Nee, uw donaties en de bescheiden subsidies die we van de vier Maas en Waalse gemeenten ontvangen, gebruiken we om zoveel mogelijk hedendaagse gebeurtenissen en mensen in beeld en geluid te vereeuwigen. Wat vandaag gebeurt, is immers morgen al geschiedenis? Tweestromenland in Beeld en Geluid is trots op de talrijke reportages en portretten die onze filmkunstenaar Jos Kruisbergen gedurende de voorbije kwart eeuw heeft gemaakt. En vooralsnog gaat hij daar met hart en ziel mee verder. Dat zal weer eens blijken tijdens onze donateursdagen. Opnieuw gaat dan een juweeltje in première: een tijdbeeld van een stukje van ons prachtige rivierenland.

Ja, zó vieren we ons jubileum op onze eigen manier, met een gloednieuwe film over een oeroud dorp, vol ernst maar ook met veel humor. Een documentaire waarin herinneringen tot leven worden gebracht door degenen die er wonen. Of: woonden. Want veel van de gefilmde mensen zijn intussen overleden, ze zijn deel gaan uitmaken van de geschiedenis die blijft voortleven in de film van Jos Kruisbergen.

Ik feliciteer u dan ook met ons jubileum. Want ú plukt de vruchten van ons werk, dat geheel en al door vrijwilligers wordt gedaan. En ook die vrijwilligers wens ik geluk met deze mijlpaal. Ik ben ervan overtuigd dat wij met z’n allen uitermate trots mogen zijn met het bereiken van het zilveren jubileum.

Die vrijwilligers dank ik dan ook uit het diepst van mijn hart. Niet alleen de mensen van nu, maar ook degenen die in het verleden hun handen uit de mouwen staken en op die manier onze stichting overeind hebben gehouden zodat Jos Kruisbergen kon blijven filmen.

En ook u, lezer van deze Nieuwsbrief en donateur, subsidiegever of begunstiger: Dank. Dank met een hoofdletter, want zonder u hadden we dit jubileum nooit kunnen bereiken!

Jos zelf is al die tijd de spil van Tweestromenland in Beeld en Geluid gebleken. Wat hij allemaal voor onze stichting heeft betekend, is met geen pen te beschrijven. Dag en nacht is hij in de weer voor ons cluppie. En hoe! Ik hoop dat dit nog héél veel jaren zo mag blijven doorgaan!

   

Wim Lamers, voorzitter

 

  • Eventjes terugkijken…

Even wil ik kort terugblikken op de 25 jaren die achter ons liggen. De kranten hebben al heel wat geschreven over het jubileum van onze stichting en op onze website vindt u ook nog eens een keer het uitgebreide verhaal.

De afgelopen weken hebben de nodige televisiezenders me voor de zoveelste keer benaderd omdat ze een portret van me willen maken. Ik heb dat geweigerd. Het gaat immers niet om maar om mijn films?

Graag wil ik iedereen bedanken die de afgelopen 25 jaar voor mij in de weer is geweest. En ook alle mensen die vertrouwen in me hadden en die ik samen met mijn assistent Geert Megens voor de camera mocht hebben. Mede dankzij al die mensen kunnen we aan latere generaties een mooi stuk geschiedenis nalaten.

Ik zeg altijd: Er worden miljoenen uitgegeven voor onderzoek in de bodem naar ons verleden. In Maas en Waal geven wij het leven, wonen en werken op het witte doek door voor de eeuwigheid. Puur vrijwilligerswerk is dat, de kosten blijven op die manier laag.

Dit pakt niemand ons meer af. Tot op de dag van vandaag is het iedere keer weer de vraag: gaan we het volgend jaar financieel halen? Zolang mijn gezondheid goed is en het financieel haalbaar is, gaan we door. Maar ja, niemand heeft zekerheid in het leven.

Er liggen nog heel veel mooie filmbeelden in het archief en die gaan we met terugwerkende kracht monteren tot mooie films.

Nog even een korte anekdote. Een mevrouw uit Wijchen schreef me op haar sterfbed een brief. “Jos, ik wil je bedanken voor alle mooie jaren dat ik mocht genieten van al je films. Dit is ontzettend belangrijk voor latere generaties. Ik hoop dat je nog lang door mag gaan met je ontzettend mooie en belangrijk werk. Bedankt, Jos.”

 Jos Kruisbergen, cineast

 

  • Heerewaarden: beeld van een verdwenen wereld

Heerewaarden, strak omsloten door ’s lands grootste rivieren, omarmd door Maas- en Waaldijken. Nergens komen die waterdragers dichter bij elkaar. Heerewaarden, Bijna verborgen door groene en gele lentekleuren en geknuffeld door het wit van meidoorn en fluitenkruid.

Het volk dat op die smalle landstrook woont, is bijzonder. Althans: het wás bijzonder. Van het rijke verleden van het dorp is niet veel meer over. Wel zijn er nog de herinneringen. Maar die zijn druk bezig met uitsterven: de mensen die ze hadden, die herinneringen, zijn er bijna niet meer.

Maar toen was daar filmkunstenaar Jos Kruisbergen. Vele jaren lang heeft hij ernstige, droevige en humoristische herinneringen vastgelegd in beeld en geluid. De prachtige verhalen van mensen die intussen al lang zijn overleden, koesteren sprankelend het witte doek. Jos Kruisbergen heeft de beelden na veel montagesessies aan elkaar gesmeed tot zijn zoveelste meesterwerk. Daar zal nog lang over worden gesproken, zéker in Heerewaarden, maar ook in de rest van het rivierenland: het Land van Maas en Waal, de Bommelerwaard, de Over-Betuwse Tielerwaard en de Brabantse Maaszijde.

Want het is, en vooral: wás, een bijzonder dorp dat lijkt te sluimeren op de grens van al die stukjes Hollands buitengebied. Líjkt te sluimeren, want het leven was er vroeger vaak bar en boos, vooral voor het werkvolk: de riviervissers, de boeren, de steenfabrieksarbeiders. Nú nog spreekt het respect dat de burgerij in dat grijze verleden had voor ambtsbekleders die in het dorp de betere huizen bewoonden. Op De Kop in de uiterwaarden was Jos Kruisbergen dágenlang te gast bij de toen 96-jarige Sientje Rooijens. Die woonde daar tot vlak voor haar dood. Ze vertelt over het leven dat ze op haar stukje laagland leidde. Haar ouders beulden zich af op de steenfabriek. Vader bestierde daarnaast een stukje grond waarop hij wat groente verbouwde. Sientje: “Dan hadden we in de winter een kooltje. Stukje spek erbij en wat aardappels: ja, dan was je een rijk mens!” Maar o wee als het voedsel allemaal op was. “Dan moesten ook de kinderen gaan werken”.

Ook hoog water zorgde op zijn tijd voor de nodige commotie. En dat hield niet op toen Sientje volwassen was. Maar ze had totaal geen angst voor de rivier die al ontelbare keren haar huis was binnengedrongen. Ze zette haar voeten dan maar wat hoger op een kistje en ging gewoon door waar ze mee bezig was: lezen, aardappels schillen… “En ik hoefde de plantjes geen water te geven”, lacht ze schalks.

En dat terwijl ze nog geen meter kon zwemmen. Net zo min als de visserslui die met hun schokkers de rivier afschuimden, jagend op paling. “Er was er niet één die kon zwemmen”, zegt dorpsbewoonster Jet van Meurs. Ook oud-kruidenier Diena van Zuilichem kan zich nog veel herinneren over het visserijverleden van Heerewaarden.

Het dagelijkse leven van het vissersdorp is op een bijzondere manier in beeld gebracht. Het hele dorp treurt als de gemeente Heerewaarden wordt opgeheven, we hadden goed zelfstandig

onze broek op kunnen houden zegt burgemeester Spoelstra. Ik heb me er ook fel tegen verzet Heerewaarden zal nooit meer zijn zoals het nu was.

Ach, over Heerewaarden raak je niet uitgepraat. Wie nog meer over dit wonderschone dorpje tussen de rivieren wil weten, moet zelf maar komen kijken in D’n Bogerd in Druten. Daar gaat Jos Kruisbergens Heerewaarden: beeld van een verdwenen wereld in première tijdens onze donateursdagen.

Door Ruud Stoeten

 

Wist u ook dat wij op Facebook actief zijn! Zodra er een nieuw filmpje op onze website www.2bg.nl komt te staan staat dat ook op fb. Dus wilt u ook op de hoogte blijven en u bent actief op Facebook. Like dan onze fb pagina Tweestromenland in Beeld en Geluid.

 

Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid

KvK – nummer: 41058749

Email: info@2bg.nl

Website: www.2bg.nl

 

Donateursadministratie:

Emailadres: donateurs@2bg.nl

 

Voor donateurs- en sponsorbijdragen, schenkingen e.d.:

Bankrekeningnummer NL71 RABO 0105 8462 44 t.n.v. de Stichting Steun

Tweestromenland in Beeld en Geluid te Wamel

(Rabobank Maas en Waal)

Incassant ID: NL44ZZZ110461220000

 

Bestuur en medewerkers:

Wim Lamers (voorzitter)

Joke van Leeuwen (secretaris-penningmeester)

Henri Post (financieel adviseur)

Joyce Schippers (donateuradministratie)

Jos Kruisbergen (cineast)

Geert Megens (geluidsassistent van Jos Kruisbergen)

Piet van Ballegooy (webmaster)

Theo Kooijmans (videospecialist)

Ruud Stoeten (publiciteit en teksten)

Bas van der Hoeven (teksten)

Hans Nas (presentatieteam)

 

Adviseurs:

Jantine de Jonge (tv-presentatrice)

Theo Leeuwenburgh (oud-tv-regisseur)

Jan Keja (tv-regisseur)

Chris Ronteltap (directeur Nationaal Legermuseum)

Gerard Zondag (ondernemer)