De ene heet Sanne; de andere Sandra. Sanne van Zwam en Sandra Debast houden allebei van dansen. Of eigenlijk: ze gaan er helemaal in op en zouden hun enthousiasme best over willen brengen op zoveel mogelijk andere mensen. Wat doe je dan? Je begint een dansschool. Een naam? Sanne en Sandra: het ligt voor de hand: het wordt San’s Dance. Na enkele jaren wereldberoemd in Wamel en verre omstreken.

Jos kruisbergen ging bij de meiden op bezoek en filmde hun verhaal. Een verhaal over twee dansmariekes die er vanwege hun leeftijd en de reglementen mee moesten stoppen; iets wat ze eigenlijk helemaal niet wilden. Tijdens een etentje kregen ze het idee om samen een dansstudio te beginnen. Vanaf dat moment werd er nauwelijks nog over iets anders gesproken.

“Uiteindelijk besloten we er niet meer over te praten, niet meer na te denken; we begonnen gewoon”, laat Sandra Debast voor Jos Kruisbergens camera weten. En jawel: in december 2008 begon het tweetal met zo maar ineens zestig leden. En vijf jaar later telt San’s Dance er maar liefst 130. Kinderen, meidengroepen maar ook volwassenen komen in de Wamelse dansstudio over de vloer om besmet te raken met het virus dat de twee San’s al jaren geleden in de greep kreeg. Sanne van Zwam: “Het is pure ontspanning. Al dansend ga je op in de muziek. En je kunt je creativiteit erin kwijt.” Sandra Debast: “We zijn er gewoon voor gegáán…” En zo sleepten ze hun leerlingen mee in hun enthousiasme.

De beide San’s zijn er maar wat druk mee, zeker omdat ze naast hun dansschool allebei ook een gewone baan hebben. Het weerhoudt ze niet om naast hun danslessen ook elk jaar nog een stel uitvoeringen te geven met een thema. Dan staat het Wamelse VTC een paar dagen lang volop in de schijnwerpers met dans, muziek en ‘artiesten’ met prachtige kleding.

Het filmpje van Jos Kruisbergen werd gemaakt in 2013, toen er keihard werd gewerkt aan het dansproject ‘Tijdmachine’.