Carnaval in Wamel: Een Voorbeeld voor Heel Nederland (2025)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Carnaval in Wamel: Een Voorbeeld voor Heel Nederland

Slapen in de Auto voor Kaarten

De carnaval van de Oude Gierpont in Wamel is ongekend populair. Dit jaar ging het zelfs zo ver dat mensen de nacht ervoor al in de rij stonden om zeker te zijn van een kaartje. Een groep jongens uit Leeuwen had zelfs een tent meegenomen om bij het Vrijetijdscentrum (VTC) te kamperen. Maar door de kou en dichte mist besloten ze uiteindelijk toch maar in de auto te slapen.

Toen de ochtend aanbrak, was het pikkedonker en stonden de eerste carnavalsvierders al te wachten. De sfeer was goed, ondanks de kou, en de drank vloeide al rijkelijk op het vroege uur. Mensen uit alle hoeken van de regio, zelfs uit Druten en Wijchen, sloten zich aan in de lange rij voor kaartjes.

Een Ongekend Drukke Ochtend

Nestor van de Oude Gierpont, Harrie Lamers, keek zijn ogen uit. “Ik ben al sinds 1991 betrokken bij de carnaval, maar dit heb ik nog nooit meegemaakt,” zei hij vol verbazing. Binnen in het VTC stonden al 100 stoelen klaar, terwijl buiten nog honderden mensen hoopten een ticket te bemachtigen.

Politiewoordvoerder Pieter Koolhout van Gelderland-Zuid was ook aanwezig en gaf voor de camera van journalist Jos Kruisbergen een bijzondere reactie: “Zoals het hier gaat, de sfeer en gezelligheid, is een voorbeeld voor heel Nederland. In een wereld waar soms zoveel ellende is, laat dit zien hoe het ook kan.”

De Magie van ’t Veergat

Elice Heida uit Druten genoot volop en was onder de indruk: “Zo gemoedelijk als het hier is, zo zou de hele wereld moeten zijn.” Marieke van Hoorn uit Wamel voelde zich helemaal thuis: “Met carnaval ben ik altijd hier, dat is ons met de paplepel ingegeven.”

Na drieënhalf uur in de rij waren er nog steeds tientallen mensen die geen kaartje hadden kunnen bemachtigen. Er wordt nu gespeculeerd over een nieuw systeem voor volgend jaar, waarbij per persoon slechts twee kaarten per dagdeel kunnen worden gekocht, om zo iedereen een kans te geven.

Carnaval in Wamel is ongekend populair en ’t Veergat heeft iets magisch. Over een paar weken is het weer zover, en dan kan iedereen opnieuw genieten van dit prachtige volksfeest!

Carnaval in Wamel: Een Voorbeeld voor Heel Nederland

Politiewoordvoerder Pieter van Oort van Gelderland Zuid prijst het carnaval in Wamel als een voorbeeld voor heel Nederland. “Zo vredig als het hier aan toe gaat, dat zie je niet overal,” zegt hij. Terwijl elders in de wereld onrust heerst, vieren mensen hier samen feest onder het genot van een drankje en een hapje. “Dit laat zien hoe het ook kan,” voegt hij toe.

De reportage van Jos Kruisbergen is te zien op www.2bg.nl



GEMEENTERAAD WEST MAAS EN WAAL STEMT OP DONDERDAG 30 JANUARI 2025 OVER DE AFGRAVING UITERWAARDEN MET MOGELIJKE GEVOLGEN!

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan

Het is één minuut voor twaalf – Gemeenteraad, schrijf geschiedenis

Door Jos Kruisbergen


De Herinnering aan 1995

Het was 1995, precies 30 jaar geleden Maas en Waal werd geconfronteerd met een gedwongen evacuatie vanwege dreigend hoog water. De impact van die periode is nog altijd voelbaar. In de kerk van Alphen stonden negentien kaarsen brandend voor het Mariabeeld, als symbool van hoop en bescherming. Toen burgemeester Maas de kerk betrad en vroeg om de kaarsen te doven, was pastoor Terken resoluut: “Burgemeester, u bent de baas over uw gemeente, maar ík ben de baas in deze kerk.” De kaarsen bleven branden.

Deze gebeurtenis staat symbool voor de vastberadenheid van de inwoners van Maas en Waal. Een vastberadenheid die opnieuw op de proef wordt gesteld, nu er nieuwe plannen zijn voor de uiterwaarden langs de Waal met gevaar voor de dijken en nog meer kwel..


De Dreiging van Vandaag

Anno 2025 doet een vergelijkbare dreiging zich voor. Inwoners maken zich zorgen over de onzalige plannen om de uiterwaarden af te graven. Ze vrezen dat dit zal leiden tot nog meer kwelwater en overstromingen.

In Deest vertellen inwoners hun verhaal bij mij voor de camera:

  • “Ik krijg nu al meer kwel binnen dan vroeger. Ik moet met laarzen aan mijn auto uit de garage halen.”
  • “Deest lijkt op de Titanic. Het zakt langzaam naar beneden.”

Donderdag 30 januari 2025 om 20:00 uur stemt de gemeenteraad van West Maas en Waal over deze plannen. Voor veel inwoners is dit een cruciaal moment. Ze hopen op een unaniem “nee” tegen deze plannen. Maar de raad lijkt zich vooral zorgen te maken over mogelijke druk vanuit de provincie.

Net zoals pastoor Terken ooit stand hield, moeten ook de raadsleden nu hun rug recht houden. Het is tijd om te zeggen: “Wij zijn hier de baas in onze eigen gemeente.”


Maas en Waal: Het Afvoerputje van Nederland?

De grond van Maas en Waal is rijk aan klei, zand en grind. Maar als deze schatten worden gewonnen, blijft er een litteken achter: diepe plassen die worden mogelijk opgevuld met vervuild slib. En alles onder het mom van nieuwe natuur. De vraag die op ieders lippen brandt: wordt Maas en Waal het afvoerputje van Nederland?

De inwoners herinneren zich nog de trots van hun voorouders, die het gebied ondanks talloze watersnoden wisten te beschermen. In 1926 stond het gebied onder water. Door de eeuwen heen waren er talloze dijkdoorbraken. De lessen van die tijd lijken nu te worden genegeerd.


Deskundigen Slaan Alarm

Onafhankelijke experts luiden de noodklok al in het jaar 1990. Ingenieur G.P. Bourguignon, betrokken bij de Deltawerken, waarschuwt: “Het land van Maas en Waal is zo lek als een mandje. Hier graven is vragen om moeilijkheden.”

Ook andere experts, zoals professoren Van Ruit, Van Weele, en Pons, delen deze zorgen. Professor Berendse van de Rijksuniversiteit Utrecht onderzocht samen met zijn studenten de gevolgen van het afgraven van de uiterwaarden. De conclusie is duidelijk: water zoekt altijd de weg van de minste weerstand, en theoretische berekeningen bieden geen garantie tegen natuurkrachten.


Kerst 1993: Dreumel in de strijd tegen het water
Tijdens Kerst 1993 was ik in Dreumel aan het filmen. Een grote tractor stond klaar op de dijk, omringd door zandzakken. Poldermedewerkers probeerden met moeite een enorme wel onder controle te krijgen. Later vertelde Bernhard Gremmen uit Appeltern: “Jos, als we deze wel niet onder controle hadden gekregen, dan gebeurd geweest met Maas en Waal?”

Een Strijd Die Nooit Ophoudt

De strijd tegen kwelwater is niet nieuw. Dertig jaar geleden waarschuwden inwoners al voor de gevaren. Toen werd hun zorg weggewuifd, maar nu blijkt dat ze gelijk hadden. Grote damwanden worden nu geslagen om de dijken te beschermen.

De vraag is: leren we deze keer wél van het verleden? Of laten we ons opnieuw verrassen door de kracht van het water?


Leer van het Verleden

De geschiedenis biedt waardevolle lessen. Denk aan de strijd tegen de grootschalige binnendijkse ontzanding. Dankzij de inzet van inwoners en een meerderheid van gemeenteraad werd dat project gestopt. Het koste twee wethouders de kop. Maar het alternatief, de Overmaas, werd een stortplaats voor vervuild slib.

De gemeenteraad staat nu op een kruispunt. Dit is het moment om te kiezen voor de veiligheid en toekomst van Maas en Waal. Door “nee” te zeggen tegen deze plannen kunnen de raadsleden geschiedenis schrijven.


Een Oproep aan de Raad

Het is één minuut voor twaalf. De nachten zijn onrustig, en de stemmen van vroegere Maas en Wallers klinken in mijn hoofd. Hun boodschap is helder: bescherm het land waar ze trots op waren.

Gemeenteraad, de keuze is aan jullie. Laat later gezegd worden: “Aan ons heeft het niet gelegen.” Kies voor veiligheid, voor de inwoners van vandaag, en voor de generaties van morgen.

Een trailer van de documentaire Het land van zand en Water 1990-2012

De dans van het water tijd (2025)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan

De Dans van het Water

Telkens wanneer de Maas en Waal gelijktijdig hoog water voeren, trekt documentairemaker Jos Kruisbergen er met zijn camera en drone op uit. Vanaf het eerste ochtendlicht tot in de schemer legt hij de magie van het rivierlandschap vast. Zijn vrouw Corrie, die hij liefdevol zijn regisseur noemt, begeleidt hem op deze tochten. Samen vangen ze indrukwekkende beelden van het samenspel tussen water en land.

“Hoog water voelt als een magneet,” vertelt Jos. “Het trekt me naar de rivieren.” En hij is niet de enige die geboeid is door het schouwspel. Bij het voetveer tussen Tiel en Wamel, vertelt kaartverkoper van de Bleu Amigo Reginald van Ijzendoorn hoe inwoners en toeristen gefascineerd toekijken terwijl de Waalkade in Tiel onder water verdwijnt.

Rien Thijssen, oud-sluiswachter, legt uit waarom de kleppen van de stuw in Lith tegenwoordig helemaal omhoog gaan. “Ik ging altijd fluitend naar mijn werk,” herinnert hij zich met een glimlach.

Vanuit de lucht biedt de drone een nieuw perspectief. De dorpen Alphen, Lith, Lithoijen, Megen, Machharen, Maaslanden Appeltern en Maasbommel worden in detail onthuld, terwijl het water glinstert onder majestueuze luchten. “Als schilder Ruisdael dit kon zien, zou hij direct zijn penselen oppakken,” mijmert Jos. Het spel van water en lucht blijft een betoverend schouwspel, een dans die nooit stopt.

De documentaire is e zien op www.2bg.nl

Help! Mogelijk gaat Maas en Waal verzuipen

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan

Help, Maas en Waal gaat mogelijk verzuipen
Door Jos Kruisbergen

In het idyllische dorp Wamel, gelegen aan de oevers van Maas en Waal, heerst onrust. “Vorige week plofte er in ons dorp een folder op de mat: ‘Help! Wamel verzuipt!'”

Een onheilspellende dreiging hangt als een donkere wolk boven de gemeenschap. Tientallen dorpsgenoten hebben mij benaderd met een dringend verzoek: maak een film over de onzalige plannen van de gemeenteraad van West Maas en Waal. Het gaat om de herinrichting van de uiterwaarden, waarbij het grootschalig afgraven van het gebied een rampzalige impact zou kunnen hebben op de veiligheid en toekomst van deze kwetsbare streek.

Een regio zo lek als een mandje

Om te begrijpen waar deze zorgen vandaan komen, besloot ik de archieven in te duiken. De bevindingen van waterbouwkundige ingenieurs zoals G.P. Bourguignon en vooraanstaande professoren als Van Weele, Pons en Lippens en de Universiteit Utrecht spreken boekdelen. Zij waarschuwden al jaren geleden voor de kwetsbaarheid van Maas en Waal.”Deskundigen vertelden mij dat als je de kleilaag eraf haalt, je de kraan openzet, omdat een kleilaag het water langer vasthoudt.”Toch blijven er experts die beweren dat het wél kan. Maar de herinneringen van de inwoners vertellen een ander verhaal. Wie de beelden van kerstmis 1993 herinnert, weet hoe desastreus hoogwater kan zijn. Het wassende water dreigde toen de dijken te overspoelen. Poldermedewerkers werkten dag en nacht, sleepten met zware zandzakken, maar terwijl de ene kwelplek werd gedicht, openden zich meters verderop alweer nieuwe bronnen.

Een veerkrachtige gemeenschap

Rien Brands, een Wamelnaar die vlak bij de dijk woont, liet destijds zien hoe ernstig de situatie was. Hij verwijderde een tegel aan de voet van de dijk en voelde met zijn hand hoe een krachtige waterstroom zich een weg baande onder de dijk. Een ander schrijnend voorbeeld vond plaats bij de camping in Dreumel, waar een enorme wel het gebied bedreigde.

Bernhard Gremmen, een oud-poldermedewerker, vertelde me: “Jos, als we die wel niet onder controle hadden gekregen, was Maas en Waal overstroomd.” Ondertussen zat het toenmalige polderbestuur aan het kerstbanket, terwijl de poldermedewerkers in het donker zich een slag in de rondte werkten. Deze herinneringen zitten bij mij diep geworteld.

De evacuatie van 1995

Dertig jaar geleden, in 1995, stond het water opnieuw aan de lippen. Het hele gebied moest evacueren. Mensen en vee werden in allerijl in veiligheid gebracht. De beelden van verlaten dorpen en overvolle opvanglocaties staan nog steeds op het netvlies van de inwoners gebrand. Dit zijn herinneringen die niet vergeten mogen worden.

“Gemeenteraad, denk daar nog eens aan,” zou mijn oproep zijn. Het water kent geen genade, en de gevolgen van verkeerde keuzes kunnen catastrofaal zijn.

Ooit één front, nu verdeeld

Wat de gemeenschap extra zorgen baart, is dat de gemeenteraad lijkt te zwichten onder de druk vanuit de provincie. In het verleden boden ze moedig weerstand. Bij eerdere dreigingen van grootschalige ontzanding stonden ze zij aan zij met de inwoners. Nederland herinnert zich de opstand nog: ponten en de Tolbrug werden bezet, een vrijstaat werd uitgeroepen, en met bussen en tractoren trokken Maas en Walers naar het Provinciehuis. Het was een krachtig signaal van een gemeenschap die haar toekomst niet liet bepalen door buitenstaanders.

Een waarschuwing vanuit het verleden

Het water, zo weten de inwoners, strijdt niet tegen ons; het zoekt enkel de weg van de minste weerstand. Iedere Maas en Waler begrijpt wat hoogwater en kwelwater betekenen. Rapporten kunnen beweren wat ze willen, maar de praktijk leert anders.

Mijn boodschap aan de gemeenteraad is duidelijk: kies voor de inwoners, niet voor de provincie. Zodra het water zijn greep verstevigt, is er geen weg terug. We moeten opkomen voor de veiligheid en de toekomst van Maas en Waal, zoals deze gemeenschap dat altijd heeft gedaan: door samen de strijd tegen het water aan te gaan.

De film over deze dreiging is nu te zien op www.2bg.nl.

Verlichte tractoren in de Betuwe en kerstborrel in Wamel (2024)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan

Verlichte tractoren in de Betuwe en kerstborrel in Wamel

Het was feest in Echteld en Wamel. Hoewel er vaak wordt geklaagd over jongeren en vandalisme, bleek dit weekend het tegendeel. Bij de bakker sprak een jonge dorpsgenoot Jos Kruisbergen aan met een bijzondere vraag: “Zou je onze verlichte optocht willen filmen? Het is zo mooi, en je maakt er veel mensen blij mee die niet kunnen komen kijken. Even wat anders dan al die negativiteit.”

En zo begon het verhaal van de verlichte tractoren. In Wamel werkte een groep jongeren al weken aan de voorbereidingen. Tim Zondag, lid van het lichtjesteam Maas en Waal, vertelde enthousiast voor de camera van Jos dat de tractoren gratis ter beschikking werden gesteld door geitenboer Berns. “De brandstof betalen we zelf, maar dat hebben we er graag voor over.” Twee dagen lang werkten acht jongeren in boerenschuren om de voertuigen met duizenden lichtjes te versieren. De een was nog indrukwekkender dan de ander.

In Echteld stonden de straten vol met bezoekers die genoten van de kilometerslange, verlichte stoet. Lotte van Welie straalde: “Onze kleine mannen vinden het geweldig, en daar doen we het voor.” Simone van Gaal beleefde het spektakel voor het eerst live. “Op televisie is het al mooi, maar in het echt is het magisch,” vertelde ze terwijl haar kinderen vol bewondering naar de stoet keken.

Na afloop trok de groep naar Wamel, waar de Bootspotvereniging (BSV) hen verwelkomde. Op het dorpsplein stonden de versierde tractoren zij aan zij opgesteld, terwijl Glühwein en bier rijkelijk vloeiden. De avond eindigde met een indrukwekkend vuurwerk.

“Het was fantastisch,” zei Tim Zondag stralend. “Volgend jaar doen we weer mee.” Frouwke Hol sloot de avond af met een warme wens: “Een gezond en liefdevol 2025 voor iedereen.”

Jos Kruisbergen reflecteerde: “In een wereld vol geweld is dit een prachtig voorbeeld van saamhorigheid. Hier laat Wamel zien dat feestvreugde mogelijk is zonder vernielingen. Hopelijk inspireert dit anderen.” Tot na Nieuwjaar blijft de grote, verlichte kerstboom op het plein stralen – een symbool van licht en hoop. De reportage is te zien vanaf 6 januari 2025 op www.2bg.nl