Elke kleur ontbreekt. Elke kleur, behalve wit. ’t Is winter in Maas en Waal. Het landschap lijkt anno 2005 te zijn weggelopen uit een sprookje. Ganzen trekken krijsend over het stille, witte landschap.
Op de vogels na lijkt alles te slapen. Huizen, boerderijen met ijspegels aan de dakranden, landgoederen met hun witbesneeuwde daken, het halfbevroren wiel, kerktorens met een ijsmuts op, een eenzaam en verlaten roeibootje dat ligt te slapen in de ijle mist.
Wacht even: nog wat meer lawaai, daar aan de dijk. De jeugd glijdt jubelend het taluds af: op de voeten, op de slee.
Nog even wachten op de zon, dan wordt ´t druk.