Kindervakantieweek Wamel (2008)

De jaarlijkse kindervakantieweek. In veel dorpen gaat de jeugd dan helemaal uit z’n bol. Want wat is er nou leuker dan meedoen aan zo’n bouwweek zoals bijvoorbeeld in Wamel? En om het helemaal mooi te maken komt cineast Jos Kruisbergen dan ook nog voorbij.
“Wij komen op TV”, klinkt het jubelend vanuit een zelfgetimmerd hutje. En daarmee is dan meteen het filmverhaal dat Jos Kruisbergen in 2008 in Wamel maakte, begonnen.
Voorzitter Michel Megens van de Kindervakantieweek vertelt dat het initiatief al een paar jaar eerder werd genomen. “We hoopten op vijftig deelnemers. Het werden er meer dan tweehonderd…” Geen wonder dat ’t een jaarlijks terugkerend feest is geworden. Compleet met grote activiteitentent en wel tachtig vrijwilligers die meehelpen met bouwen, allerlei activiteiten op touw zetten, eten en drinken aanreiken. Uiteraard is er ook een met bloederige letters beschilderde EHBO-tent, waar pijntjes worden verzacht als iemand zich met de hamer op z’n duim heeft geslagen, in een spijker heeft getrapt of is geveld door een splinter.
Wamel-jungle is in dit jaar 2008 het thema. Van houten pallets, planken en triplexpanelen worden tientallen bouwwerken uit de grond gestampt. Het grut is gewapend met fikse hamers uit pa’s gereedschapskist en sterke, duimlange spijkers die je niet zo gemakkelijk krom krijgt. Hier en daar vreten zaagtanden zich een weg in het hout als de bouwers vinden dat het moet worden gekortwiekt.
En er is verf. Véél verf. Alle kleuren van de regenboog worden op de binnen- en buitenwanden van de hutten gekwast en gerold. Dat er wel eens een beetje wordt geknoeid op de nieuwe gifgroene vakantieweek-poloshirts: ach, dat moet dan maar.
Een meehelpende vader geniet. Met een verhit hoofd zegt hij: “Dit is voor mij vakantie, echt waar.”
En zo komen er meer bekentenissen van volwassenen die het allemaal minstens net zo leuk vinden als de Wamelse junioren: “Alles voor de kinderen”, zegt Karel van Rossum breed om zich heen gebarend. En daar loopt Jeannette van der Cruijssen: “Iedereen is blij”, lacht ze, “lekker aan het flodderen…”
Dan is er ineens een stormwaarschuwing. De gammele boomhut, de poldervilla, de jungle-hut, het Snake-house en nog veel meer bouwwerken worden stevig vastgesjord. Er wordt plastic gespannen om het hemelwater buiten te houden. En de jeugd doet zich tegoed aan een heerlijke appel.
Drie dagen: eigenlijk is het veel te kort. Toch?