Het Londen van Dickens herleeft in Druten
Dickensdag moet blijven. Druten heeft andermaal enorm uitgepakt tijdens de decembermanifestatie die de weg effende voor de naderende kerstdagen. Het begint een vertrouwd feestje te worden. Wat héét – zeg maar gerust: Feest.
Onze documentairemaker Jos Kruisbergen en zijn geluidsman Geert Megens hebben er een filmreportage over gemaakt. Aan wie Kruisbergen het ook vroeg, steevast was het antwoord: Dickensdag moet blijven. In prachtige beelden glijdt het feest voorbij. Die beelden lijken te zijn gemaakt in het oude Londen uit de tijd van Charles Dickens. De straten in hartje Druten zijn bedekt met stro en vele honderden bezoekers schrijden daar overheen. Gestoken in ‘echte’ oude kostuums poseren ze maar al te graag voor Kruisbergens camera. Dames pronken in feestjurken en pronte mutsjes; de heren steken de borst vooruit in veeldelig grijs, zwart of ruitjesmotief met daarboven de onvermijdelijke zéér hoge hoed en soms een krullige notabelenpruik. Helemaal in stijl wordt gemusiceerd door fanfare Eendracht uit Afferden en het gemengd koor Orpheus. Het merendeel van de fraaie kostuums blijkt te zijn gehuurd. De dragers hebben het er toch maar voor over gehad om in stijl te kunnen meedoen aan de parade. Want dat is het: één grote parade van blije mensen met slechts hier en daar een dissonant: een mobieltje dat niet past bij de plechtstatige uitmonstering anno 1830; een 21e eeuwse fopspeen in de mond van een Londense kleuter uit lang vervlogen tijden. ’t Is koud, maar het maakt niks uit. Dat vergeet je immers snel als de zon uit een felblauwe hemel op je neerdaalt? Wasgoed bungelt boven de straat, het schoenpoetsertje poetst nadat hij de laars van zijn cliënte eerst heeft voorzien van een flinke fluim. De hakker hakt hout, de smid smeedt, de orgelman wentelt het wiel, de draaimolen draait. En politieman Brugt Peper handhaaft de orde. Het antieke uniform en een formidabele snor geven hem een zeer gewichtig voorkomen. Zijn bewering dat Druten op deze dag minstens 30.000 man over de vloer heeft, zal dus wel kloppen. Uniek is de passerende begrafenisstoet, compleet met geroffel van de omfloerste trom. De hoog- gehoede dragers hebben het overigens niet al te zwaar. De camera van Kruisbergen laat meedogenloos zien waarom: de kist is leeg; er zit zelfs geen bodem in…Pastoor Gerard van Hoof ziet alles tevreden aan. “Als de wereld en de kerk samen zó kunnen vieren, dan komt het toch goed…?”