Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.
Kubusrel niet mooiste hoofdstuk
in Drutense politieke geschiedenis
Dertien voormalige asielzoekerswoningen omtoveren in een noodschool: het kost een smak duiten. Acht ton méér dan burgemeester en wethouders van Druten hun gemeenteraad een paar jaar geleden hadden voorgespiegeld.
Dat heeft de regerende Drutense partijen uit elkaar gedreven en één wethouder de kop gekost. De verkeerde wethouder, vinden veel Drutenaren. Anderen zijn de mening toegedaan dat het héle college had moeten opstappen omdat het veel eerder melding had moeten maken van het dreigende financiële fiasco. “Het college heeft zich onttrokken aan zijn actieve informatieplicht”, zo klonk het verwijtend.
De gang van zaken leidde tot een felle discussie in de gemeenteraad. Een politiek verhaal, dat door onze cineast Jos Kruisbergen in beeld en geluid is vastgelegd. Hij heeft er een reportage van gemaakt die op deze website kan worden bekeken.
Kruisbergen en zijn geluidsman Geert Megens vellen geen oordeel in hun filmproductie: ze laten alle partijen eerlijk aan het woord. Maar wel wordt duidelijk dat hier een stukje Drutense geschiedenis is geschreven, en bepaald niet het mooiste hoofdstuk.
De noodschool voor basisschool De Kubus staat centraal in het verhaal. Het al in 2005 voor een half miljoen aangekochte tweedehands gebouw kreeg zijn tijdelijke plek op het grasveld langs de Burgemeester Bruinemanstraat. Tot verdriet van veel omwonenden, die hun ‘groene long’ gedurende een jaar of vier kwijt zouden zijn. Ze hebben nog geprobeerd om de bouw tegen te houden, maar dat mislukte. Ze verloren een bij de voorzieningenrechter aangespannen kort geding en de bouwers konden aan de slag.
Toen al was duidelijk dat de noodschool veel meer zou gaan kosten dan aanvankelijk was gesteld. Door de vertraging moest het gebouw tijdelijk elders worden opgeslagen en dat kostte alleen al 370.000 euro extra. Later bleek dat alleen het in elkaar zetten van het tijdelijke complex niet voldoende was: er dienden ook nogal wat bouwkundige voorzieningen te worden getroffen om van het voormalige wooncomplex een volwaardige noodschool met twaalf lokalen te maken. Kortom: een tegenvaller van in totaal acht ton.
Dat zit de Drutense politiek behoorlijk dwars. De verantwoordelijke onderwijswethouder Sjaak Koppers van Welzijn Druten had veel eerder moeten aangeven dat het project alles bij elkaar 800.000 gulden duurder zou uitvallen. Dan zou de gemeenteraad niet met de rug tegen de muur hebben gestaan, zo stelden met name CDA, VVD en de samenwerkende dorpslijsten. Zij dienden tijdens een rumoerige raadsvergadering een motie van wantrouwen in tegen Koppers. Maar die werd door een raadsmeerderheid verworpen. Die meerderheid was ervan overtuigd dat het college op tijd met alle informatie is gekomen en dat Koppers geen blaam treft; iets wat hij zelf ook altijd heeft benadrukt.
Het CDA had tevoren al laten weten dat het uit de coalitie zou stappen als Koppers zou blijven zitten. En CDA-wethouder André van den Hurk kondigde aan dat hij dan z’n biezen zou pakken. “Integriteit en eerlijkheid gaan vóór bij mij”, zegt hij in de reportage van Jos Kruisbergen. “Achterkamertjespolitiek past daar niet in.”
Koppers’ reactie op het aftreden van zijn collega: “Het gaat hier niet alleen om mij, maar om het hele college. Dat Van den Hurk aftreedt, is zijn eigen keus.”
Van den Hurk heeft geen moeite met zijn beslissing. Maar zijn gezicht en zijn woorden spreken boekdelen: “Het valt me erg zwaar om afscheid te nemen. Het doet intens pijn. Maar de trots overheerst: wij hebben als CDA de rug rechtgehouden en laten ons niet verleiden tot het pluche.”
Na afloop van de emotionele bijeenkomst komen de stemmen los. “Wéér een slechte avond voor de Drutense politiek”, klinkt het. Burgemeester Anton Aelberts is duidelijk ietwat verward: “Een beetje bizar”, zegt hij. “Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt in mijn politieke carrière. Het is uniek dat een wethouder zich zó principieel opstelt en zich totaal achter zijn fractie schaart.”
Wie er uiteindelijk verantwoordelijk is voor de financiële sores waarin Druten is terechtgekomen? De man en de vrouw in de straat zijn unaniem: niet Van den Hurk had moeten aftreden, maar verantwoordelijk wethouder Koppers. En alom klinkt het verwijt: “Het gaat hier om ónze belastingcenten!”
Maar in de ogen van woordvoerster Anneke Langen van Akkoord ’94 ligt de schuld bij veel meer mensen, óók bij de gemeenteraad: “Iedereen had zich kunnen realiseren dat de aankoop van een gebouw het nog niet meteen geschikt maakt voor onderwijshuisvesting. We hebben met z’n allen zitten slapen.”
De film van Jos Kruisbergen speelt zich niet alleen ‘binnenskamers’ af: hij ging ook met zijn camera de straat op om meningen van gewone Drutenaren te peilen. En tussen de bedrijven door laat hij beelden zien van de opbouw van de noodschool aan de Burgemeester Bruinemanstraat.