Ooit was hij de beste dorpsomroeper van Nederland. Peer Witzel uit Alphen werd vooral geprezen om zijn dragende stem. Wie de Maasdijk opstapt of -fietst, ontkomt er niet aan. Van verre hoor je zijn luide lach op de rivier heen en weer buitelen. Vrijwel dagelijks is hij het die het Maasveer tussen Alphen en Lith in beweging houdt, grapt en grolt met zijn passagiers en belangstellend naar hun gezondheid en andere zaken informeert.
“Lang leve de lol”,  Peer Witzel vindt dat hij het mooiste beroep van de wereld heeft. Op het mooiste plekje van de wereld. “Maas en Waal aardt goed met Brabant en aardt goed met Gelderland. Het heeft de humor van Brabant en de nuchterheid van Gelderland, terwijl het toch zichzelf blijft. Als je een Maas en Waler bent, wil je nergens anders meer zijn!”
Overdreven? Nee hoor. “Als veerman hoor je bij het geheel. Je bent bezig in de natuur, zet mensen over, je bent zelfstandig, ziet de seizoenen veranderen, geniet van de vogels.”
Scholieren, werknemers, dagjesmensen: het veer van  Peer trekt alle soorten mensen. Zoals Theo van Nistelrooij die in de weekeinden maar wat graag de rivier kruist om het Land van Maas en Waal te verkennen. “De weidsheid van het landschap, de vlakte, de dijken, een uniek landschap, het hééft gewoon iets”, zo klinkt het. Een ideaal gebied om al fietsend te genieten van vooral de rust.
Jos Kruisbergen maakte in 2003 een filmportretje van Peer Witzel, de man met de eeuwig schallende schaterlach, een onvoorstelbare blijheid en een versleten geldtas.
En heel veel kennis van zaken.
Soms gaat de waterstand flink omhoog, zo doceert hij. Minder dan de Waal, maar bij hoogwater wordt de 100 meter brede Maas soms wel eens een waterweg van 250 meter breed. “Dan heb je pas waar voor je veergeld”, grijnst hij. “Want we gaan dan niet omhoog met de prijs!”