De Waal springt in zijn winterbed (2018)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Een film die met liefde is gemaakt:

De Waal springt in zijn winterbed (2018)

 Door Ruud Stoeten

Het zijn adembenemende beelden, beelden die als je een poster aan de muur zou willen hangen, beelden die met liefde gemaakt zijn, soms met gevaar voor eigen leven. Door de aderen van de Maas en Waalse filmkunstenaar Jos Kruisbergen lijkt geen bloed te stromen, maar water. “Mijn hart ligt in het mooie Rivierengebied”, zegt hij. En dat wil hij weten ook.

Zijn collega’s van de landelijke omroepen hebben het Land van Maas en Waal intussen wel ontdekt. Toch is ‘Hilversum’ geen concurrent van onze streekcineast. “Je moet het ánders maken, de mooie plekjes weten te vinden en zorgen dat je daar op het juiste moment bent, want het water wacht op niemand”, aldus Jos Kruisbergen. “En wat je in ieder geval al niet moet doen, is uren tellen.”

Toen in de eerste dagen van 2018 het hoogwater nog in aantocht was, had hij meteen al een filmverhaal in zijn hoofd. “Als het water nog vanuit Duitsland moet komen, droom ik er al van. Dan gaat het erom dat die droom werkelijkheid wordt zodat de kijker straks kan meegenieten als het verhaal in volle glorie op het grote witte doek in de filmzaal van D’n Bogerd wordt verteld.”

Jos Kruisbergen is bij wijze van spreken zo’n beetje in het water geboren. “We woonden tegen de dijk aan. Als kind maakte de rivier al enorm veel indruk op me. Maas en Walers hebben dat allemaal: ze komen uit hun hol en gaan steeds weer kijken naar die indrukwekkende rivier.”

Kruisbergen haalt in dit verband een oud gezegde aan: Een beeld zegt meer dan duizend woorden.

Winter 2018. Wéér was het water hoog. Eerst murmelde het zachtjes vanuit de rivier het achterland in. Wat later sloeg het op hol, de zomerdijk over, en vulde de uiterwaarden.

Nee, zoals in 1995 was het niet. Kruisbergen: “Toen stonden de dijken op springen en mensen en vee moesten worden geëvacueerd. Nu, anno 2018, geniet iedereen van het hoge water.” Hoewel al die nattigheid hier en daar wel degelijk voor overlast zorgt. Ook daarvan wordt melding gemaakt in het hoogwater-filmverhaal De Waal springt in zijn winterbed.

Kruisbergen heeft niet alleen ‘zijn’ Waal gefilmd, maar trok ook langs de Maas om wat mooie beelden te schieten. En zo ontstond uiteindelijk het zoveelste filmische pareltje over de streek waaraan Jos Kruisbergen met hart en ziel is verknocht.

“Voor mij is Maas en Waal de hemel op aarde”, zegt hij. “Ik geniet van elk jaargetijde. Een dat zullen de mensen ook zien als ze de film bekijken.”