Requiem ter nagedachtenis aan Geert Megens (2019)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Door Wim Lamers,voorzitter.

Lieve Miep, kinderen en kleinkinderen, beste aanwezigen.

Als je onze filmkunstenaar Jos Kruisbergen mag geloven, dan is zijn zwager, vriend en maatje Geert Megens op weg naar de hemel. Jos is daar heilig van overtuigd. En hij heeft Geert ten afscheid dan ook toegefluisterd dat hij daarginds op hem moet wachten. “Dan gaan we samen verder met filmen. We zullen die engeltjes wel eens een poepie laten ruiken!”

Dit soort uitspraken is tekenend voor Jos Kruisbergen. Samen met zijn vrouw Corrie trekt hij regelmatig naar de andere kant van de Maas om in Megen bij de paters een kaarsje te branden voor de mensen die hem lief zijn. De steeds zieker wordende Geert was er één van: een prachtig mens dat zich met hart en ziel heeft ingezet voor onze Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid.

Het begon meteen al toen Geert stopte met werken en aan Jos vroeg of hij met hem mee mocht om opnamen te maken voor de televisie. Geert was daarna niet meer los te branden van de zijde van zijn zwager. Ook al was het bij nacht en ontij, of tijdens Kerst, Pasen of Pinksteren: Geert ging mee filmen. Samen met Jos en de andere vrijwilligers stond hij zo aan de wieg van prachtige reportages, portretten en documentaires over het wonen en werken in het zó mooie Land van Maas en Waal.

Voor buitenstaanders leek het soms of die twee voortdurend laaiende ruzie hadden. Neem van mij aan: da’s onzin. Geert maakte Jos vaak uit voor slavendrijver; Jos foeterde menigmaal omdat Geert weer eens door het beeld heen liep. Neemt u van mij aan dat de woorden die op zulke momenten werden gebezigd een uiting waren van de grote vriendschap tussen die twee. Die van Kruisbergen en die van Megens zijn nou eenmaal zo. Het is hun manier om hun genegenheid te tonen.

Geert, bedankt dat je zoveel jaren de praatpaal en het klankbord van Jos bent geweest, zijn geluidsman, zijn manusje van alles, zijn vriend en vertrouweling. Jij hebt er mede voor gezorgd dat onze stichting zoveel mooie dingen heeft kunnen realiseren.

En dat is voorlopig nog niet afgelopen, zo durf ik te beweren. Jos kan vast en zeker nog járen mee. En mocht ooit de tijd aanbreken dat hij om wat voor reden dan ook, niet meer verder kan, dan ligt er een prachtige erfenis klaar. Mede dankzij jou.

Geert…..heel veel dank voor jouw vele werk en inspanningen voor onze Stichting Tweestromenland in Beeld en Geluid.

Rust nu maar uit…je hebt het zó verdiend!