Oeroude Waalsteeg uiteindelijk toch in ere hersteld. Al in de Romeinse tijd moet-ie er hebben gelegen, de Waalsteeg in de Wamelse uiterwaarden, deel van een toenmalige verbindingsweg tussen Tiel en Nijmegen. Honderden jaren later In de Middeleeuwen kreeg de hij de naam die hij verdiende: de Koningsweg. Die kronkelde dwars door Maas en Waal en verbond de dorpen met elkaar.

Maar anno 2014 scheelde het niet veel of de oeroude Waalsteeg was gereduceerd tot een simpel boerenpad, kapotgereden door zware landbouwmachines en ontdaan van de zo karakteristieke laanbeplanting.

Jarenlange felle protesten hebben ertoe geleid dat de inmiddels gekapte Canadese populieren zijn vervangen door inheemse Zwarte peppels, die ook nog eens het voordeel hebben dat ze goed tegen hoog water kunnen. En dat moet je nou net hebben in dat drassige gebied waarin het Waalwater soms wel twee meter hoog staat.

De kinderen van de groepen 7 en 8 van basisschool De Terebint hebben de ‘nieuwe’ populieren op Boomplantdag 2014, 24 maart, met zorg in de grond gezet. Dat gebeurde voor de camera van onze documentairemaker Jos Kruisbergen. En wel op een zodanige manier dat niemand meer last heeft van de bomen. De boeren kunnen de oude en verbrede veerweg gewoon blijven berijden en hoeven niet meer dwars door het hartje van Wamel om met hun voertuigen bij hun weiden te komen. Dorpelingen en andere wandelaars kunnen hun ommetje blijven maken en ook waterbeheerders en de Landinrichtingscommissie zijn tevreden met het uiteindelijke resultaat van jarenlange onderhandelingen.

Het heeft er nog even op gelegen dat de autoriteiten zouden instemmen met een volledige bomensloop onder het motto ‘Het is toch maar klompenhout’. Sommige mensen van de Werkgroep Behoud Waalsteeg waren zelfs al van plan om in de om te hakken bomen te klimmen om zo een roemloos einde van het groen te voorkomen.

Maar uiteindelijk deden alle partijen water bij de wijn: De populieren aan de noordkant van het pad blijven vooralsnog staan; aan de zuidzijde komen ‘nieuwe’ te staan. En de weg heeft meteen ook een officiële status gekregen: op Boomplantdag werd aan het begin van het pad een mooi bord geplaatst waarop een stukje wordt weergegeven van de roemrijke historie van ‘d’Aouwe Waolsteegh’.

Behalve de schoolkinderen waren ze er allemaal bij, de partijen die in het verleden af en toe bijkans met elkaar op de vuist gingen: gemeente, Landinrichtingscommissie en actiegroep. Om tevreden te kunnen constateren dat natuurontwikkeling en cultuurhistorie elkaar uiteindelijk toch hebben ontmoet in een prachtig landschap. Om daar te dienen als decor voor bijzonder beestenspul zoals buizerds, reeën, groene en zwarte specht, bosuilen en misschien straks ook wel de zeldzame kwartelkoning.

En de kinderen van De Terebint vonden het prachtig om even deel uit te maken van een stukje onvoltooide historie. Neem nou Bjorn. Hij ziet het belang van bomen donders goed in: “Ze geven zuurstof”, zegt hij voor de camera van Jos Kruisbergen. ‘En het is leuk om erin te klimmen…”