Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Gala Pax Christi: jeugd stapt de grote wereld in

Door Ruud Stoeten

En dan ineens zijn het echte grote mensen. Verleidelijke vamps en stoere kerels. Zó weggelopen uit een filmset. Ze lijken een dikke streep te hebben gezet door die sneakers, gescheurde jeans en slobbertruien. Als ouders besef je plotseling dat ze klaar zijn om de wereld in te trekken als opmaat naar een zekere toekomst. Je bent ze kwijt, een béétje althans…

De jeugd zelf zit daar duidelijk niet mee. Het jaarlijkse gala van het Drutense Pax Christi College is een féést. Er is geen tijd om met je gedachten tot op de bodem te gaan, da’s op dit moment iets voor ouwelui.

Nee, op deze mooie meidag anno 2019 wil je shinen, samen met je lotgenoten in het centrum van de belangstelling staan. En dat doen ze met verve, de eindexamenkandidaten van de Maas en Waalse onderwijsinstelling.

Daar komen ze aan: zorgvuldig opgemaakte verleidelijk kijkende beauty’s in robes met oneindige splitten en diepe decolletés, kèk-gekapte heren in twee- of driedelig grijs met stropdas of vlinderstrik. In alle mogelijke voertuigen.

Elk jaar staan de talrijke toeschouwers zich te vergapen aan een scala van soms heel originele transportmiddelen. Natuurlijk zijn er veel van die fraaie open bolides – van BMW tot lelijk eendje – maar er rijdt ook een heuse Bugatti mee in de stoet: oeroud. En een originele legerjeep uit de oorlog. Koetsjes, brede motoren met achterop damespassagiers in amazonezit, een enkeling arriveert in de bak van een shovel, anderen op gemotoriseerde grasmaaiers of andere tuinmachines.

Kortom Je weet niet waar je moet kijken. Goed dat cineast Jos Kruisbergen zo’n beetje alles heeft gefilmd, dan kun je af en toe nog even terugspoelen…

Uiteraard heeft Kruisbergen er – deze keer samen met zijn kleinzoon Thymen Schippers – weer een mooi document van gemaakt. Er worden feestvierders geïnterviewd op de rode loper. En er komen organisatoren aan het woord zoals de docenten George Lowiessen en Gérold van Gessel. Lowiessen onthult dat hij en zijn collega’s de organisatie van het jaarlijkse Pax-gala in handen willen geven van een jonge generatie leerkrachten. “Want wij zijn langzaam oude mannen aan het worden…” Dat neemt niet weg dat ze trots zijn op het traditionele galafeest. “Dit is toch een van de pareltjes van het schooljaar.”

Trots is ook oma Bets Janssen. Op de stoep zit ze samen met haar man. Vanaf een krukje bekijken ze de feestelijke vertoning en wachten op hun kleindochter. “Ik heb tien kleinkinderen”, vertelt Bets die glimt van de ingehouden pret. “Ik hoop dat ze geslaagd is”, knikt ze. En: “Hier heb ik naar toe geleefd. Fijn dat ik het nog kan zien.”

Jos Kruisbergen duikt ook nog even in een aantal profielwerkstukken die het afgelopen schooljaar werden gemaakt door de hoogste-klassers. Daar hebben de jongeren vele tientallen denk- en uitwerkingsuren in gestoken. En mèt succes: er waren diverse prijswinnende objecten bij. En dan zie je dat de leerlingen hun werkstuk vaak heel bewust hebben uitgevogeld, als voorbereiding op hun vervolgstudie in het hoger beroepsonderwijs of op de universiteit.

De feestende eindexamenkandidaten kijken over het algemeen terug op een mooie schooltijd. Vooral de meiden vinden het Pax Christi College ‘een heel gezellige’ onderwijsinstelling. Maar uit de hoek van de heren wordt een en ander toch wat genuanceerder uitgesproken. “Gezellig, ja. Maar het blijft natuurlijk schóól.”