‘Het was altijd zo knussies in de Kasteelhofkapel…’
De deuren van de Drutense Kasteelhofkapel zitten op slot. Maar in het raam van één van die deuren zit een gat. Pastor Jan de Waal heeft het glas eind april 2007 persoonlijk aan gruzelementen geslagen. Twee harde mokerklappen maakten een eind aan het raampje. En aan de kerkelijke vieringen die de afgelopen 45 jaar met grote regelmaat in het kleine godshuis van De Kasteelhof zijn gehouden. Een sloopbedrijf zou kort daarop korte metten maken met het gebouwtje, dat sinds 1962 dienst heeft gedaan voor de bewoners van het Drutense ouderen-zorgcentrum.
De laatste viering in de kapel is in beeld en geluid vastgelegd door ons camerateam. Filmer Jos Kruisbergen heeft er een korte maar aangrijpende documentaire van gemaakt. Daarin wordt niet alleen verslag gedaan van die laatste mis, maar ook van de emoties die loskwamen voor, tijdens en na de dienst. Het indrukwekkende filmpje is een belangrijk document geworden, dat de kapel een tikkeltje eeuwigheidswaarde meegeeft. Ook al staat er op diezelfde plaats nu een woongebouw van vier etages: de filmbeelden houden de herinnering levend.
De dirigenten Hemmie Meijers en Ad Versteden van respectievelijk het Kasteelhofkoor en de cantorij, hebben het er moeilijk mee. “Een mooi stukje geschiedenis gaat verloren”, verzuchten ze in de film. “Het was altijd zo knussies hier…”, zegt een bewoonster.
Pastor Jan de Waal preekt emotioneel. Even voordat de klokken voor de laatste keer worden geluid, zijn er ineens tranen die zijn stem verstikken. “De deuren staan open, we gaan dadelijk…”
Iemand blaast de kaarsen uit. De belangrijkste kerkelijke attributen worden plechtig de kapel uitgedragen: de bijbel, het tabernakel, de beeltenis van Onze Lieve Vrouw van Bergharen. Dan haast de pastor zich naar de uitgang, alsof hij zijn eigen verdriet onder de voet wil lopen. Met een moker in de aanslag. Twee klappen op de ruit zijn voldoende om hem te laten sneuvelen: een symbolisch begin van de sloop. “Alsof er een klap door je gevoel, je ziel en je zaligheid gaat”, fluistert iemand.
Alle bezoekers van deze laatste eredienst zijn ontroerd, ze rouwen, maar berusten ook. “We moeten deze ruimte loslaten, had de pastor immers gezegd?”
De nieuwe woonvleugel die op de plaats van de kapel komt, wordt vier verdiepingen hoog. Alle 76 Kasteelhofbewoners kregen daardoor de beschikking over moderne wooneenheden en appartementen. Bovendien is er een verpleeghuisafdeling voor 36 mensen gehuisvest, en een aantal tijdelijke opvangplaatsen.
Vervolgens zijn de bestaande woonvleugels van De Kasteelhof tegen de vlakte gehaald. Op die plek ontstond plaats voor een ‘Uit-Centrum’ met onder meer een keuken, een restaurant, de dagopvang en een activiteitenruimte. Daarin worden ook de kerkelijke vieringen gehouden. Verder is er een klein stiltecentrum in het nieuwe complex.