Buren bij Kaarslicht. Het lijkt of de klok in het stadje een eeuw of wat terug is gezet. Fakkels branden, vuurkorven en -potten zorgen voor licht en warmte, sterretjes spetteren vonkjes: allemaal lichtpuntjes in het voor de rest pikdonkere plaatsje.
En natuurlijk flakkeren er kaarsjes, véél kaarsjes. Op straat en achter de ramen. De elektrische exemplaren in de bomen vallen absoluut niet uit de toon. Datzelfde geldt voor het licht van de zaklamp waarmee de tekst van het kerstverhaal wordt aangelicht. Burens beschermvrouwe Margé Kamminga-van Rozen draagt het voor en het publiek luistert toe, ademloos, alsof het voor de eerste keer die bijbelse vertelling over de geboorte van kindje-Jezus hoort.
Onze cineast Jos Kruisbergen trok eind 2007 door het historische Oranjestadje en legde de zesde editie van Buren bij Kaarslicht vast, samen met zijn camera- en geluidsassistent Geert Megens.
Een levend Dickens-portret, daar lijkt het op. Laat dat maar aan de inwoners van Buren over, zegt mede-organisator Cees Hoogteijling. “Dit heeft niks met commercie te maken: alles is gratis, de mensen zorgen voor de sfeer. Ze hebben een heel jaar lang potjes verzameld om er vanavond kaarsen in te kunnen zetten.”
De beloning voor de stedelingen is groot. “Ach, wat is dit sfeervol: overal lichtjes, en dan die muziek”, zo klinkt het geëmotioneerd. Vocalis zingt op een straathoek; elders blazen doedelzakkers hun melancholieke klanken. En burgemeester Kees Tammes zegt: “Wat is er nou mooier dan zó’n evenement in het historische decor van dit stadje?”
Mede-organisator Hoogteijling oogt tevreden. “Buren was een beetje aan het inslapen”, zegt hij. “Maar dit zet de stad weer op de kaart…”