Met arreslee naar de kerststal tijdens eeuwfeest Kapelberg Bergharen (2012)

Heeft Bergharen er een traditie bij? Als het aan de inwoners van het dorpje ligt, wordt er voortaan jaarlijks een levende kerststal ingericht op het terrein van de Kapelberg.
Want het was indrukwekkend op die zestiende december. De bedevaartplaats was toen even een sfeervolle ontmoetingsplek voor de inwoners van Bergharen en belangstellenden uit de wijde omgeving. Een heel jaar lang zijn er in het dorp allerlei activiteiten ontplooid om het 700-jarig bestaan van de Kapelberg te vieren. De levende kerststal vormde het sluitstuk van die festiviteiten.
Jos Kruisbergen en Geert Megens hebben dat ‘slotfeestje’ gefilmd. Onze cineast haalt iedereen voor zijn camera. Vooral het piepkleine grut doet harten smelten door zijn koddige reacties. De kleintjes weten drommels goed wat ze op de Kapelberg komen doen: naar de kerststal kijken waar Kindje Jezus in zijn kribje ligt.
Maar ook oudere bezoekers zijn opgetogen: “Bergharen heeft maar weinig inwoners. Dat die dit allemaal teweeg hebben kunnen brengen… ik ben trots op m’n dorp”, zo laat een mevrouw weten.

Op de Kapelberg gebeurt van alles. Herders hoeden hun schapen; er loopt een kameel rond; in de herberg wordt Glühwein geschonken; kleine ‘oosterlingetjes’ springen touwtje, stokers porren de vuurkorven op; een in hemelsblauwe gewaden gehuld gelegenheidskoortje zingt kerstliederen.
De drie koningen speuren naar de stal waar het kindje onder de waakzame ogen van vader Jozef en moeder Maria ligt te slapen. De os en de ezel zijn er gelukkig ook bij en zorgen voor een beetje warmte.
Tussen dorpshuis De Zandloper waar op deze dag een kerst-in wordt gehouden, en het bedevaartsoord is een pendeldienst ingericht. Liefhebbers worden met de paardentram of – nog leuker –  in een door een vriendelijke knol getrokken arrenslee uit en thuis gebracht. Op de Kapelberg worden ze geconfronteerd met het aloude kerstverhaal, dat bevlogen wordt gepresenteerd door de dorpsomroeper.
En daar, op een verhoginkje zit Ilse. Ilse is vandaag op verzoek van haar tante een schitterende engel. De mooiste engel die je maar kunt wensen. Geluksvogels krijgen wel eens te horen: Er heeft een engeltje op je schouder gezeten. Zó’n engeltje is Ilse nou…!
Of er volgend jaar weer naar ’t Kindeke kan worden gekeken op de Kapelberg? Een duidelijk antwoord komt er niet op die vraag. Maar reken erop dat ze er in Bergharen om gaan lopen zeuren!