Het Wonder van Aoffere (2007)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Het Wonder van Aoffere:

een spraakmakende film

 Aan de voet van de Oude Toren in Afferden hopen ze ooit hun laatste rustplaats te vinden. “Dan kunnen we de boel een beetje in de gaten blijven houden”, grapt één van de vele vrijwilligers die een jaar lang bezig zijn geweest met de restauratie van het 500 jaar oude monument aan de rand van het kerkhof.

Ze hebben keihard gewerkt. Soms stormde het, dan weer viel er regen of zelfs hagel. Maar ze gingen stug door. Toen het klaar was, hebben ze elkaar tevreden aangekeken. De nijvere dorpelingen hadden met hun reddingsoperatie niet alleen de Oude Toren voor verder verval behoed; er was ook een hechte onderlinge band gesmeed in het Drutense kerkdorpje aan de Waal. Gemeenschapszin heet dat.

Jarenlang hebben ze in Afferden zitten wachten op de centen die nodig waren om de vervallen toren zijn oude trots terug te geven. De gemeente en het kerkbestuur hadden weliswaar een leuke bijdrage in het vooruitzicht gesteld, maar zonder een aanzienlijke subsidie van de provincie kon de klus niet worden geklaard.

Of toch wel? Toen de Gelderse bazen voor de zoveelste keer meldden dat ze daar in Afferden zeker nog een aantal jaren op geld uit het restauratiepotje zouden moeten wachten, sloegen de dorpelingen de handen ineen. Geen geld? Dan doen we het toch zelf?

En dat deden ze. Onze filmkunstenaar Jos Kruisbergen volgde tussen 2003 en 2007 de voorbereidingen, de restauratie en de nasleep. De opnamen werden verwerkt in een indringende documentaire. Het is een prachtige film geworden. Boeiend vanaf het moment dat een bejaarde dorpeling verdrietig omhoog kijkt naar de vervallen muren van het oude bouwsel. Dorpsbewoners vertellen over vroeger, toen er nog een klok in de nok hing die regelmatig zijn gebeier over ’t Hoog liet klinken. Toen het verval steeds verder vrat, nam de jeugd het monument in bezit om er een stiekeme speelplaats van te maken.

Mark van Dinteren was er zo eentje. Z’n leven lang woonde hij in de schaduw van de Oude Toren die hij als een stukje van zichzelf beschouwde. Als kind en, later, als volwassen man. Toen duidelijk werd dat de provinciale restauratiegelden opnieuw uitbleven, luidde hij de noodklok. Van Dinteren kreeg het dorp op zijn hand en er ontstond spontaan een groep mensen die bereid bleek te zijn de schouders onder het karwei te zetten.

Volleerde timmerlui en metselaars uit het dorp beloofden er hun vrije tijd in te steken. Gepensioneerden haalden hun werkplunje en gereedschap van zolder en in een ommezien stond de toren in de steigers.

Tussen 2003 en 2007 hebben Jos Kruisbergen en zijn geluidsman Geert Megens alles gefilmd wat met de restauratie van de oude toren te maken had. Vakmensen van de televisie in Hilversum en deskundigen van Monumentenzorg jubelden over het resultaat: “Een pronkstuk en een subliem meesterwerk’, zo klinkt het nog steeds. Dat bleek ook wel tijdens de voorstellingen in afgeladen zalen vol ontroerde bezoekers. Er komt dan ook vast en zeker nog eens een reprise.

Bekijk op deze website de trailer van deze film.