De laatste eer voor soldaat Hendrik Verbruggen (2018)

Alle films op deze website zijn auteursrechtelijk beschermd en mogen niet worden gekopieerd. Het plaatsen van een link naar onze website is wel toegestaan.

Laatste eer voor soldaat Hendrik Verbruggen

Door Ruud Stoeten

Soldaat Hendrik Verbruggen heeft 78 jaar na zijn dood zijn laatste rustplaats gekregen. De Dreumelse militair stierf in het eerste oorlogsjaar 1940 als gevolg van de doorgemaakte ontberingen. Tijdens de invasie was hij gelegerd in de zogeheten Maaslinie.

Precies op zijn 110e geboortedag op 28 september 2018 werden zijn op het Dreumelse kerkhof opgegraven stoffelijke resten op plechtige wijze overgebracht naar de oorlogsbegraafplaats op de Grebbeberg bij Rhenen. De herbegrafenis ging gepaard met indrukwekkende kerkelijke en militaire rituelen.

Jos Kruisbergen was erbij; hij maakte een filmreportage van de plechtige gebeurtenissen op die dag.

Hendriks zoon Henny vertelt voor de camera waarom het zo lang heeft geduurd voordat zijn vader naar de Grebbeberg kon worden gebracht. “Er is jarenlang over gesproken. De familie vroeg zich af hoe zou worden omgegaan met het probleem dat onze moeder in 1997 in hetzelfde graf ter aarde is besteld. Uiteindelijk werd duidelijk dat vader en moeder samen konden worden herbegraven in Rhenen.” Voor de familie is het bovendien een geruststellend idee dat het nieuwe graf tot in de verre toekomst zal blijven bestaan en wordt onderhouden, ook al zouden er geen nabestaanden meer zijn. Op een gewoon kerkhof worden graven na verloop van tijd geruimd.

Luitenant-kolonel Ralph Goossens vertelt over de dramatische situatie in de lente van 1940 toen de Duitse bezetter Nederland binnen viel. Tijdens de strijd in die eerste dagen werden er 2265 Nederlandse militairen gedood; in de Maaslinie waar soldaat Verbruggen was gelegerd, ging het alleen al om 97 militairen.

De herbegrafenis van de Dreumelse militair was volgens zoon Henny ‘een overweldigende gebeurtenis’. “Met respect en waardigheid”, aldus overste Goossen. De kleine kist met de resten van Hendrik en zijn vrouw Cornelia werd na een korte plechtigheid de Dreumelse St.-Barbarakerk uitgedragen door vier militairen van de 13 Lichte Brigade uit Oirschot en gevolgd door  pastoor Massaer met zijn acolieten en de schare nabestaanden. De kist werd in een oude uit de oorlog daterende leger-Dodge gezet en overgebracht naar de Grebbeberg. Daar weerklonk de Last Post; Hendrik en Cornelia maakten er hun laatste tocht, gevolgd door familie, militairen, een groep Veluwse schoolkinderen, dragers van eretekenen, helm, baret en foto en een in origineel uniform gestoken tamboer met omfloerste trom. En er waren bloemen. Véél bloemen.